Dorothy Parker - Love Song
My own dear love, he is strong and bold
And he cares not what comes after.
His words ring sweet as a chime of gold,
And his eyes are lit with laughter.
He is jubilant as a flag unfurled --
Oh, a girl, she'd not forget him.
My own dear love, he is all my world, --
And I wish I'd never met him.
My love, he's mad, and my love, he's fleet,
And a wild young wood-thing bore him!
The ways are fair to his roaming feet,
And the skies are sunlit for him.
As sharply sweet to my heart he seems
As the fragrance of acacia.
My own dear love, he is all my dreams, --
And I wish he were in Asia.
My love runs by like a day in June,
And he makes no friends of sorrows.
He'll tread his galloping rigadoon
In the pathway of the morrows.
He'll live his days where the sunbeams start,
Nor could storm or wind uproot him.
My own dear love, he is all my heart, --
And I wish somebody'd shoot him.
Plot
Dit gedicht gaat over een vrouw die erg verliefd is. Ze noemt allemaal dingen op die geweldig zijn aan haar geliefde, maar aan het eind van elke strofe zegt ze iets negatiefs (Ik wens dat ik hem nooit had ontmoet/Ik wens dat hij in Azië was/Ik wens dat iemand hem doodde). Dit meent ze waarschijnlijk niet.
Scene
Er is in dit gedicht geen sprake van een achtergrond die het thema ondersteunt, omdat er in dit gedicht eigenlijk geen achtergrond geschetst wordt.
Theme
Het thema is de liefde. De ik-figuur is zó verliefd op iemand, dat het bijna pijn doet. Ze zegt dat ze wenst dat ze hem nooit ontmoet had en dat ze wenst dat iemand hem zou doden, zo verliefd is ze.
Misschien zegt de ik-figuur deze dingen, omdat de liefde die ze voelt eigenlijk onmogelijk is. Dit wordt niet duidelijk beschreven, maar dit zou de reden kunnen zijn waarom de ik-figuur deze negatieve dingen aan het eind van elke strofe zegt. Ze kan deze verliefdheid bijna niet meer aan.
Characters
Er zijn twee personages in dit gedicht. De ik-figuur en degene waarop de ik-figuur verliefd is, een mannelijk personage ('HE is strong and bold').
Point of view
Dit gedicht is geschreven vanuit de ik-figuur, dus hier geldt het ik-perspectief.
Personal opinion
Dit is een zoetsappiger liefdesgedicht dan de andere gedichten die er op ons blog te vinden zijn. Wij vinden dit allebei wel een erg mooi gedicht, omdat de verliefdheid van de ik-figuur bijna van het blad (of in dit geval: van het scherm) af spat. We weten niet precies of de schrijver op een onmogelijke liefde doelde, maar als dit zo is, geeft dat het gedicht voor ons extra aarde. Een onmogelijke liefde is natuurlijk erg tragisch, en daarom is het een mooi thema voor een gedicht.
Als je van liefdesgedichten houdt, die toch voor wat verwarring zorgen, moet je dit gedicht zeker lezen! Het is erg duidelijk hoe veel de ik-figuur voor haar geliefde voelt. Je zou bijna zelf verliefd worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten