Poetry (Renaissance) - zelf gekozen

Andrew Marvell - To his coy mistress

Had we but world enough, and time,
This coyness, lady, were no crime.
We would sit down and think which way
To walk, and pass our long love's day;
Thou by the Indian Ganges' side
Shouldst rubies find; I by the tide
Of Humber would complain. I would
Love you ten years before the Flood;
And you should, if you please, refuse
Till the conversion of the Jews.
My vegetable love should grow
Vaster than empires, and more slow.
An hundred years should go to praise
Thine eyes, and on thy forehead gaze;
Two hundred to adore each breast,
But thirty thousand to the rest;
An age at least to every part,
And the last age should show your heart.
For, lady, you deserve this state,
Nor would I love at lower rate.

But at my back I always hear
Time's winged chariot hurrying near;
And yonder all before us lie
Deserts of vast eternity.
Thy beauty shall no more be found,
Nor, in thy marble vault, shall sound
My echoing song; then worms shall try
That long preserv'd virginity,
And your quaint honour turn to dust,
And into ashes all my lust.
The grave's a fine and private place,
But none I think do there embrace.

Now therefore, while the youthful hue
Sits on thy skin like morning dew,
And while thy willing soul transpires
At every pore with instant fires,
Now let us sport us while we may;
And now, like am'rous birds of prey,
Rather at once our time devour,
Than languish in his slow-chapp'd power.
Let us roll all our strength, and all
Our sweetness, up into one ball;
And tear our pleasures with rough strife
Thorough the iron gates of life.
Thus, though we cannot make our sun
Stand still, yet we will make him run.

Plot
Dit gedicht is in drie delen opgebouwd. In het eerste deel gaat het vooral over “stel dat”.. Stel dat we alle tijd van de wereld hadden. Dan zouden we rustig aan kunnen doen met alles. Daarop volgt het tweede deel: “Maar het is niet zo..” We hebben niet alle tijd van de wereld, dus moeten we niet treuzelen. Actie moet ondernomen worden voordat alle schoonheid weg is en dus voordat je te oud bent.
Het derde deel heeft een concluderende functie: Stel dat we alle tijd van de wereld hadden, dan konden we overal goed over nadenken en rustig aan doen. Maar het is niet zo. En dus moeten we niet wachten, maar meteen met elkaar naar bed gaan. We kunnen de tijd niet stilzetten dus de tijd die we hebben kunnen we het beste goed besteden.
De ik-figuur wil zijn preutse geliefde graag het bed in krijgen en gebruikt als argument dat we niet alle tijd hebben die we wensen.

Scene
De schrijver maakt zijn punt duidelijk door allemaal vergelijkingen te noemen. Deze vergelijkingen hebben allemaal met de natuur te maken. Zo noemt hij in het derde deel de vergelijkingen “de liefde bedrijven als amoureuze roofvogels”. En zo noemt hij nog meer dingen die met de natuur vergeleken worden.
Dit geeft een frisse, krachtige indruk

Theme
In dit gedicht staat tijd centraal. Hoe graag we het ook zouden willen, we kunnen de tijd niet stilzetten en hebben dus ook niet alle tijd van de wereld, dus moeten we de tijd die we wel hebben goed gebruiken!

Characters
In het gedicht komen twee personages voor: de ik-figuur en zijn preutse geliefde.

Point of view
Het gedicht wordt verteld vanuit het ik-perspectief. De ik-figuur is constant aan het woord tegen zijn geliefde.

Personal opinion
Net zoals in het vorige gedicht zit er een duidelijk boodschap achter die over de tijd gaat. Haal alles uit je leven, want we hebben niet alle tijd.
Het was een redelijk moeilijk gedicht. Dit kwam vooral door de moeilijke uitdrukkingen, de vele vreemde woorden en grammaticaal aparte constructies.
Wij vonden dat het de schrijver goed gelukt is de boodschap duidelijk over te brengen. Het gedicht is duidelijk in drie delen verdeeld, wat helpt bij het overbrengen van de boodschap. Het is een leuk gedicht en een echte aanrader als je van uitdagingen houdt.